Τελικά βάλαμε μυαλό?
Δευτέρα 2/11/2009
Τις δυο τελευταίες εβδομάδες έχουμε αναλωθεί στο να συζητάμε το πως θα βάλουμε μυαλό στα δυο φύλα…
Έβαλαν…?
Φυσικά και όχι για όσους δεν το θέλησαν…
Κάποιοι με ρωτούσαν τι καταλαβαίνω που τα γράφω, κάποιοι άλλοι μου έδωσαν συγχαρητήρια που εκφραζόμουν κι ας είχα υπερβολικό τόνο λόγω χιουμοριστικής διάθεσης, κάποιοι συμφώνησαν απλά χωρίς να μπαίνουν σε περαιτέρω ανάλυση και κάποιοι άλλοι συμφωνούσαν και διαφωνούσαν μαζί ανά πληροφορία, με αποτέλεσμα αυτή η ποικιλομορφία στις απόψεις να είναι και το απόσταγμα που μένει μετά από κάθε κείμενο. Είτε διαβάζουμε ένα επιστημονικό άρθρο, είτε κάποιο άρθρο που μεταφέρει απόψεις του συγγραφέα ή απόψεις άλλων και που δεν έχει καμία επιστημονική βαρύτητα, έχει σαν αποτέλεσμα κάποιους ανθρώπους να τους αγγίζει και κάποιους άλλους όχι. Κανένα άρθρο δεν έχει φανατικούς υποστηριχτές το 100 % των αναγνωστών του, έτσι αυτοί που νιώθουν το νόημα πίσω από τις λέξεις και δεν μένουν στο γεγονός πως εκφράζεται από κάποιον “άσημο” , είναι αυτοί που ίσως προβληματιστούν και ταυτιστούν με τις λέξεις, αφήνοντας τους εαυτούς τους ελεύθερους στην αλλαγή. Αυτά τα δύο κείμενα δεν εμπεριείχαν τίποτα που ο κόσμος δεν γνώριζε, καμία καινούρια πληροφορία δεν έγινε κτήμα των αναγνωστών, όμως μερικές φορές κάτι που γνωρίζουμε ξεχνιέται και θάβεται μέσα μας, μη μπορώντας πια λόγω συνήθειας να το αφήσουμε να μας επηρεάσει. Κάποιος λοιπόν που θα τύχει να μας βοηθήσει να φέρουμε στην επιφάνεια αυτό που κρύβαμε μέσα μας και να ξαναρίξουμε φως πάνω του, ίσως μας επιτρέψει να δουλέψουμε σε αυτό και με σύμμαχο τον χρόνο, να κάνουμε ένα μικρό βηματάκι προς μία θετικότερη κατεύθυνση.
Όσες γυναίκες αναγνώρισαν λίγο από τον εαυτό τους πίσω από το επιθετικό ύφος του εν λόγω κειμένου μου, μπορεί να θυμήθηκαν πως πράγματι κάπως έτσι αντιδρούν ανά κατηγορία και ίσως να μην το ήθελαν αυτό. Βεβαίως δεν θεωρώ πως πρέπει να ταιριάζουν όλες οι κατηγορίες σε όλες τις αναγνώστριες και είναι προφανές πως όταν το έγραφα δεν είχα κάτι ανάλογο στο μυαλό μου. Αν όμως μια κατηγορία ήταν αρκετή στο να δει κάποια, κάτι από τον χαρακτήρα της, τότε π.χ υπενθυμίζοντας της πως θα ήθελε να είναι περισσότερο φιλική αλλά δεν το κάνει, να μπόρεσε να προβληματιστεί λίγο στο να προσπαθήσει ξανά και την επόμενη φορά να επιτρέψει σε κάποιον να νιώσει λίγο περισσότερο φιλόξενα στον χώρο της. Ίσως κάποια άλλη να σκέφτηκε πως πράγματι δίνει όλη της την βαρύτητα στην εμφάνιση κάποιου, αλλά τελικά να θυμήθηκε πως κάποιος κάποτε που δεν ήταν τόσο ωραίος… την κέρδισε με την προσωπικότητα του…
Ίσως…
Από τους άντρες που διάβασαν το ανάλογο κείμενο, κάποιοι ενδεχομένως είπαν «τι λέει ο ξερόλας» περιφρονώντας τις πληροφορίες, κάποιοι άλλοι γέλασαν δεχόμενοι πως πίσω από το χιούμορ υπάρχει μια δόση αλήθειας, κάποιοι άλλοι συμφώνησαν πως τα πράγματα έτσι είναι και μου έδωσαν συγχαρητήρια. Ίσως ένας από αυτούς να μπόρεσε να θυμηθεί πως δεν θέλει να είναι ντροπαλός και αδρανής με την ερωτική του ζωή και να μπήκε σε μια διαδικασία, την επόμενη φορά που θα βγει, να ξανακάνει μία προσπάθεια.
Ίσως…
Αυτά τα ίσως λοιπόν είναι και ο λόγος που κάποια κείμενα μου έχουν ρόλο υπενθύμισης και όχι ενημερωτικού χαρακτήρα…
Έχει τύχει σε κάποιον να παραμελήσει τον εαυτό του και να πάρει μερικά κιλά? Έχει τύχει να σκέφτεται πως « Έχω παχύνει ρε γαμώτο » χωρίς να παίρνει την απόφαση να προσέξει την διατροφή του? Πιστεύω πως έχει συμβεί σε πολλούς… και πιστεύω πως σε πολλούς έτυχε να τους πει κάποιος « Έχεις παχύνει » κάνοντας τους την επόμενη μέρα να αρχίσουν δίαιτα. Δεν τους είπε κάτι που δεν ήξεραν, το γεγονός όμως πως το άκουσαν από κάποιον άλλο, υπενθυμίζοντας τους πως συμβαίνει, τους αφύπνισε και τους ενεργοποίησε. Δεν χρειάζεται να είναι διαιτολόγος κάποιος για να κάνει την συγκεκριμένη παρατήρηση, ούτε κ εγώ να είμαι κοινωνιολόγος ή σεξολόγος όπως αναφέρθηκε από κάποιον αναγνώστη για να εκφράζω τις υποκειμενικές απόψεις μου ή απόψεις άλλων.
Ακριβώς αυτό είναι και η απάντηση σε όσους έτυχε να μου πουν «Μα δεν λες κάτι καινούριο…» και έχουν απόλυτο δίκιο. Υπενθυμίζω πράγματα, αφυπνίζω καταστάσεις και φέρνω αναμνήσεις στο προσκήνιο, που μπορεί να είναι χαράς, λύπης ή ακόμα και σε ελάχιστες περίπτωσης αυτοβελτίωσης.
Αφού λειτούργησες μία ηλεκτρική συσκευή... παίζει ρόλο αν το έκανες από μόνος σου, αν σε βοήθησε κάποιος ειδικός ή οποιοσδήποτε τυχαίος?
Αφού ένα ποίημα σε ξετρέλανε... παίζει ρόλο αν είναι γραμμένο από τον Ελύτη ή από κάποιον ανώνυμο ποιητή?
Αφού φτάσεις σε έναν προορισμό... παίζει ρόλο αν έψαχνες για ώρα μόνος σου, αν είδες από χάρτη ή αν σε κατεύθυνε ένας τυχαίος περαστικός?
Τελικά το πρόβλημα σε μια πληροφορία είναι ποιος την λέει και τι είδους πληροφορία είναι? Ή ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που δομούν το εγώ μας, με αποτέλεσμα να επηρεάζουν το αν μπορούμε να την δεχτούμε ή όχι?
Μην ξεχνάμε να βάζουμε όνομα στα σχόλια μας...
(Υποβολή σχολίου ως ---> Όνομα/διεύθυνση URL ---> Γράφουμε όνομα ---> Αφήνουμε την Διεύθυνση URL κενή ---> Συνέχεια)
________________________________________________
Η γνώμη μου για το κείμενο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά πάρα πολύ ωραίο..
Η γνώμη μου για τον προβληματισμό:
Ο κάθε άνθρωπος κάνει επιλογές.. Ας επιλέξει αν, πότε και πως ''θα βάλει μυαλό''.. Ας επιλέξει λοιπόν, τη στασιμότητα ή την εξέλιξη..
μμμμ...οντως καποιοι-ες απο μας θεωρω οτι αναγνωρισαν τον εαυτο τους....οπως επισης πιστευω οτι βοηθησε το αρθρο σε αυτο....και στην επομενη κινηση μας..να σκεφτουμε ο,τι διαβασαμε και να διαφοροποιησουμε την αντιδραση μας...δεν εχει να κανει με το αν βαλαμε μυαλο...αλλα με το αν συνειδητοποιησαμε πως αντιδραμε...φοβιες και ανασφαλειες ολοι εχουμε...δεν πρεπει να εχουμε ως αυτοσκοπο την''διορθωση''του χαρακτηρα μας...αλλα την αποδοχη και οχι την αμεση απορριψη ανθρωπων που δεν εχουμε γνωρισει ακομα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ πω το αν θα δεχτούμε μια πληροφορία ή όχι έχει να κάνει αρχικά με την κριτική μας ικανότητα και τα ενδιαφέροντά μας. Υπάρχουν πάρα πολλες πληροφορίες που εμένα προσωπικά με αφήνουν αδιάφορη. Όσον αφορά τις πληροφορίες που με ενδιαφέρουν,και έγω οπως και όλοι μας πιστεύω πως πρέπει να είμαστε δεκτικοί και να τις εξετάζουμε. Το 'εγώ' μας, δηλαδή ο εγωισμός που έχει ο καθενας μας πρέπει να είναι σε χαμηλά επίπεδα όταν πρόκειτε για κάτι καινούργιο και διαφορετικό. Γιατι αν δε το αφήσουμε να εισχωρίσει μέσα μας δε θα μάθουμε ποτέ πως θα ήταν αλλιώς τα πράγματα.Πολλοί χτίζουν ένα τοίχος γύρω τους και είναι απρόθυμοι σε οποιαδήποτε αλλαγή του χαρακτήρα τους,νιώθοντας έτσι μια ασφάλεια. Ωστόσο πιστεύω πως αυτοί οι άνθρωποι μέσα στην ασφάλεια τους καταλείγουν δυστυχισμένοι γιατί δεν άλλαξαν ποτέ και για κανέναν. Έμαθαν μόνο να λειτουργούν για τον εαυτό τους αφήνοντας απεξω τις αλλαγές και τους καινούργιους ανθρώπους
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ προσωπικά είμαι εδώ γιατί μ' αρέσει πολύ το ύφος κι ο τρόπος που γράφεις. Δεν είμαι για να διαβάσω κάτι καινούριο, είμαι εδώ για την θεματολογία που επέλεξες και δημιούργησες το blog και γιατί μ' αρέσει που είναι η αφορμή αυτά τα άρθρα για καταθέσεις απόψεων, προβληματισμούς, σκέψεων κι εμπειριών από άγνωστους ανθρώπους ώστε να πάρεις κάτι από όλο αυτό. Φυσικά και τα άρθρα κάτι μας αφήνουν, το τι αφήνουν το ξέρει ο καθένας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια απο τις αναγκαιες και ικανες συνθηκες της εξελιξης των κοινωνιων και κατα συνεπεια του ανθρωπινου ειδους, ειναι η επικοινωνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επικοινωνια συναισθηματων, ιδεων, θεωριων ακομα και αξιωματων.
Σε ολες τις εποχες υπηρχαν ανθρωποι, "αναγνωρισιμοι" ή μη, που υπήρξαν οργανωτες διαφορων μορφων επικοινωνιων. Ηταν εκεινοι που ειτε συνειδητα, ειτε διαισθητικα, αντιλαμβανοντουσαν την αξια της επικοινωνιας.
Ενα απο τα επικοινωνιακα εργαλεια, το πιο ισχυρο ισως, ειναι ο διαλογος. Μεσω αυτου, ο ανθρωπος εχει την δυνατοτητα να μορφοποιει αποψη, να δημιουργει επιχειρηματολογικο λογο και να ελεγχει την δυναμη και την ορθοτητα των επιχειρηματων του, προκειμενου να μπορει να διατηρει το δικαιωμα της προσωπικης επανατοποθετησης. Αποτελεσμα ολων αυτων:η προσωπικη βελτιωση που οδηγει στην εξελιξη της ομαδας.
Σε αυτες τις λειτουργιες εχει, κατα κυριο λογο, στηριχτει η εξελιξη των συγχρονων κοινωνιων.
Μεσα απο αυτο το blog, επιτυγχανονται, ολα τα παραπανω με τροπο αμεσο και απλο.
Ο Giorgos εχει την διαθεση να ψαξει και το χαρισμα να αφουγκραζεται. Αν αυτο απο μονο του δεν φτανει σε καποιους απο εμας, τοτε ας διαβασουμε, οπως ο ιδιος μας προτρεπει, λιγο πιο προσεκτικα αναμεσα στις γραμμες των κειμενων του. Το κατι παραπανω βρισκεται εκει για οποιον θελει να το ανακαλυψει...
P.S. το θεμα για τους Γυναικειους οργασμους ηταν καταπληκτικο!