George Venios

Δυο βλέμματα συναντιούνται…
Δευτέρα, 24/08/2009

Δεν είναι δυο τυχαία βλέμματα... προέρχονται από δυο ανθρώπους που η ανάγκη τους να ανταλλάξουν μερικές κουβέντες και να έρθουν πιο κοντά είναι τόσο έντονη, που τα βλέμματα τους “μιλούν”…
Η επιθυμία που νιώθουν είναι τόσο μεγάλη που οι παλμοί της καρδιάς τους αρχίζουν να αυξάνουν, οι κόρες των ματιών τους συστέλλονται, το αίμα τους ρέει γρηγορότερα στον οργανισμό τους, η θερμοκρασία τους ανεβαίνει και το πρώτο σημάδι ιδρώτα στο μέτωπο τους αρχίζει να εμφανίζεται...
Επικοινωνία, αυτό επιζητούν και ένα απλό γεια είναι αρκετό ώστε από δύο ξένοι να αρχίσουν σταδιακά να χτίζουν την πρώτη τους επαφή.
Συμβαίνει…

Από μια απόσταση μέτρων που τους χώριζε πριν, τώρα μεσολαβεί λιγότερο από ένα… και η αγωνία τους για την απρόσμενη εξέλιξη είναι τόσο μεγάλη που το τρακ είναι εμφανές και στους δυο.
Κομπιάζουν…
Ξέρουν ότι πρέπει να είναι προσεκτικοί, έτσι οι κινήσεις τους είναι διακριτικές, τα λόγια τους προσπαθούν να είναι λιγότερο αυθόρμητα για να μην ειπωθεί κάτι που μπορεί να προκαλέσει αρνητική εικόνα και η διάθεση τους αν και αρκετά στρεσαρισμένοι, είναι ανεβασμένη.
Εγρήγορση…
Η ώρα περνάει και ο πάγος αρχίζει να λιώνει… το κοινό ενδιαφέρον για εξερεύνηση του χαρακτήρα τους προκαλεί έναν διάλογο συνεχή, αδιάκοπο και ιδιαιτέρως ενδιαφέρον όπου στην εξέλιξη του ανακαλύπτουν τα κοινά σημεία τους, τις διαφορές τους, συζητούν για θέματα που αφορούν την ζωή τους ή κάποιων άλλων και μέσα από αυτά ανακαλύπτουν τον άγνωστο κόσμο που κρύβουν. Η πρώτη έντονη επιθυμία για σαρκική επαφή κεντρίζει το μυαλό τους και ένα άγγιγμα στο χέρι… από κάτι αστείο που ειπώθηκε είναι η καλύτερη ευκαιρία...
Έχει φτάσει η ώρα που η γνωριμία τους πρέπει να διακοπεί, όμως η θέληση για δεύτερη επικοινωνία είναι αμφίδρομη με αποτέλεσμα η ανταλλαγή των τηλεφώνων να είναι το στοιχείο που κυριαρχεί στο μυαλό τους, έτσι το νέο όνομα προστίθεται στο ευρετήριο τους και το νούμερο δημιουργεί την αίσθηση της ασφάλειας.
Ικανοποίηση…
Και οι δυο φεύγοντας νιώθουν την επιθυμία να κάνουν χρήση του τηλεφώνου και να πουν έστω ένα <<αλήθεια, χάρηκα πολύ για την γνωριμία>>, δεν θα το κάνουν όμως γιατί κάποιος τους έμαθε να μην είναι τόσο αυθόρμητοι…, κάποιος τους έμαθε να κάνουν χρήση του τηλεφώνου μετά από μια - δυο μέρες και ας νιώθουν την επιθυμία από το πρώτο λεπτό.
Φυλάκιση…
Καθώς απομακρύνονται το πρώτο πράγμα που θα κάνουν είναι να περιγράψουν το όμορφο περιστατικό σε κάποιον που μοιράζονται τα μυστικά τους και έτσι ο κάθε ένας με αμέριστο ενθουσιασμό καλεί τον άνθρωπο που θέλει και εκδηλώνει την χαρά του για αυτή την αναπάντεχη συνάντηση… Το τηλέφωνο αρχικά είναι υπό μορφή διαλόγου όμως πολύ σύντομα παίρνει περιγραφικό ύφος που τους μετατρέπει από συνδιαλεγόμενους.. σε αφηγητή και ακροατή.
Περιμένουν να έρθει η ώρα που θα συνομιλήσουν μέσω τηλεφώνου και μέχρι τότε η εικόνα του άλλου περνάει πολύ συχνά από το μυαλό τους, έχουν υπάρξει πολλές στιγμές που φαντάζονται την οθόνη του κινητού τους να γράφει το όνομα που καταχώρησαν και κάποιες από αυτές την φορές την κοιτάνε… και σε κάθε ήχο κλήσης ή μηνύματος… ένα πρόσωπο έρχεται πρώτα στο μυαλό τους…
Ανυπομονησία…
Ο κατάλληλος χρόνος πέρασε και ο ένας από τους δυο κοιτάζοντας δειλά το κινητό του, αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να καλέσει. Ένας τυπικός διάλογος αρχικά, με στοιχεία άνεσης και από τους δυο θα κλείσει με αυτό που γνωρίζουν και θέλουν… την πρόταση για το πρώτο ραντεβού που φυσικά γίνεται αποδεκτή και έτσι κανονίζουν την ώρα και το μέρος. Κλείνουν το τηλέφωνο και το κοιτούν για ένα δευτερόλεπτο χαμογελώντας.
Ανακούφιση…
Το τι θα βάλουν, πως θα συμπεριφερθούν, σενάρια για το τι μπορεί να συμβεί μεταξύ τους στο πρώτο ραντεβού, είναι σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό τους δομώντας μια όμορφη διάθεση. Ξέρουν και οι δυο πως εκείνη η επικοινωνία τα πρώτα λεπτά της γνωριμίας τους έχτισε πολύ καλές βάσεις και αυτή η ολιγόωρη συνάντηση ήταν αρκετή στο να τους κάνει να πιστεύουν ότι αυτό το πρώτο τους ραντεβού θα έχει θετική κατάληξη.
Αισιοδοξία…
Στα πρώτα δευτερόλεπτα αυτής της δεύτερης συνάντησης η χαρά τους είναι ζωγραφισμένη με ένα διάπλατο χαμόγελο…
Είναι λίγο αμήχανοι σε σχέση με το πως έφευγαν την προηγούμενη φορά, όμως πολύ σύντομα φτάνουν να αποκτήσουν την ίδια οικειότητα που ένιωθαν αποχωριζόμενοι ο ένας τον άλλο…
Η ώρα περνάει συζητώντας.... και σε ένα περιβάλλον όμορφο, ήρεμο, ικανό να βοηθήσει την επικοινωνία τους, είναι αυτό που κάνει τον ερωτισμό που προϋπήρχε… να διαχέεται πια στον χώρο. Σιγά σιγά η φωνή αλλάζει τόνο, οι επιθυμίες διαφοροποιούν το βλέμμα, το σώματα προσπαθούν να έρθουν σε επαφή και έτσι ο άντρας κάνει την πρώτη κίνηση…
Τα χείλη ενώνονται…


Όποια κ αν είναι η συνέχεια γι’ αυτούς τους δυο ανθρώπους, είχαν μια όμορφη εκκίνηση...

Μην ξεχνάμε να βάζουμε όνομα στα σχόλια μας...
(Υποβολή σχολίου ως ---> Όνομα/Διεύθυνση URL ---> Γράφουμε όνομα ---> Αφήνουμε την Διεύθυνση URL κενή ---> Συνέχεια)
________________________________________________