Φέρε την παρακάτω εικόνα στο μυαλό σου...
Δευτέρα, 26/06/2009
Γεννιέσαι...
Είσαι τόσο μικρό ακόμα που κανένας δεν έχει προλάβει να σου δώσει έστω και λίγο από τον εαυτό του... δεν έχεις προλάβει ακόμα να αντιγράψεις καμία συμπεριφορά του περιβάλλοντός σου και όμως υπάρχουν από τώρα χαρακτηριστικά που είναι σαφή σε όλους, είσαι πολύ χαμογελαστό ή πολύ κλαψιάρικο, θέλεις να τρως πολύ ή να μην τρως καθόλου, προσπαθείς να κινείσαι συνέχεια ή να θέλεις να κοιμάσαι επί ώρες, τα γονίδια... έχουν ήδη αρχίσει να χτίζουν τον χαρακτήρα σου...
"Μεγαλώνοντας" όλοι βλέπουν ότι αντιδράς με τον ένα τρόπο ή τον άλλο... όμως ήδη οι άνθρωποι που σε περιβάλλουν, η συμπεριφορά τους, το σχολείο που θα πας, ο δάσκαλος που θα έχεις, η γειτονιά που θα μένεις καθώς και οι πρώτοι φίλοι που θα κάνεις αρχίζουν ήδη να επηρεάζουν αυτό που είσαι, αρχίζεις να αλλάζεις...
μεγαλώνεις λένε... γίνεσαι άντρας ή γυναίκα όμως εσύ ήδη έχεις αρχίσει να αντιγράφεις, να επηρεάζεσαι και να αντιδράς στα ερεθίσματα που απλώνονται μπροστά σου καθώς η ζωή σου εξελίσσεται...
Κάπου μεταξύ των 10 με 15 χρόνων της ζωής σου... το φλέρτ είναι πλέον βασικό κομμάτι σου και σε απασχολεί έντονα. Δεν συμβαίνει χωρίς να το καταλαβαίνεις όπως σε πολύ μικρότερη ηλικία... ελκύεσαι από κάποια παιδάκια που είναι γύρω σου... νιώθεις την επιθυμία να τα πλησιάσεις... μέχρι που...
αυτή η πρώτη γνωριμία που θα κάνεις.... σημαίνει πολλά για την εξέλιξη του χαρακτήρα σου... τουλάχιστον για τα λίγα επόμενα χρόνια της ζωής σου.
Έρχεσαι κοντά για πρώτη φορά με κάποιον... ίσως πολύ κοντά...
Οι γονείς σου χαίρονται για το τι άνθρωπος γίνεσαι. Θα ήθελαν το παιδί τους να είναι τέλειο... δυστυχώς όμως παρόλο που έχει περάσει από το αφτί τους ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος... ποτέ δεν σταματάνε να ελπίζουν.
Έχουν τα παραπονάκια τους για τα ελαττώματα σου... αυτά.. μιλάνε στην ψυχή σου.. και θέλεις να το αλλάξεις... σε επηρεάζουν...
Στα 18 με 20 χρόνια της ζωής σου, ο χαρακτήρας σου πλέον έχει πάρει μορφή... τα βασικά στοιχεία του έχουν δομηθεί... αργότερα θα ωριμάσεις, θα "ψηθείς" όπως σου έλεγαν οι γονείς σου... όμως στα 20 σου.... είσαι "ολοκληρωμένος" χαρακτήρας πια...
Έχεις νιώσει το πρώτο σπινθήρισμα στην καρδιά σου...
Έχεις πονέσει από αυτό....
Ξέρεις ποιοι από τους γύρω σου θέλεις να σε πλαισιώνουν... και ποιοι να μένουν μακριά σου...
Νιώθεις πλήρης διασκεδάζοντας σε ένα μαγαζί... ή διαβάζοντας ένα βιβλίο....
Έχεις κάνει κάποιες επιλογές (σημαντικές η ασήμαντες για το νεαρό της ηλικίας σου)...
Καθώς η ζωή σου κυλά... η εργασία μπαίνει στην ζωή σου... συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που επηρεάζουν την καθημερινότητα σου, είτε αυτοί είναι γονείς, αδέρφια, φίλοι ή άγνωστοι.. περνάς το 1/3 (ή και περισσότερο) της ζωής σου μαζί τους και αυτό αρχίζει να σε αλλάζει...
Το "ψήσιμο" που άκουγες κάποτε είναι μπροστά στα μάτια σου... το ζεις... πράγματι σε αλλάζει..
Σήμερα... είσαι ένας ολοκληρωμένος χαρακτήρας που έχεις κάνει τις επιλογές σου και ζεις με αυτές.
Έχεις επιλέξει να κάνεις το επάγγελμα αυτό που κάνεις για τους δικούς σου προσωπικούς λόγους..
Έχεις επιλέξει να έχεις τους φίλους που έχεις... γιατί αυτά τα κενά σου καλύπτουν...
Έχεις επιλέξει να έχεις αυτή την σεξουαλική συμπεριφορά που έχεις, γιατί έτσι σου αρέσει...
Έχεις επιλέξει να έχεις αυτή την σχέση με την οικογένεια σου γιατί έτσι σου ταιριάζει με αυτό που είσαι μέσα σου.
Για σένα :
----- το σχολείο μπορεί να μην ήταν μια ευχάριστη διαδικασία... αυτό που σε γέμιζε ήταν να βρίσκεσαι με μια μπάλα στα χέρια και με κρύο ή ζέστη.. το γήπεδο ήταν ο φυσικός σου χώρος... μέχρι που την επιθυμία σου ... την έκανες επάγγελμα...
----- είναι παράπονο που δεν καταλαβαίνει κανένας γιατί τα θέλεις όλα σε τάξη, γιατί προσέχεις κάθε λεπτομέρεια γύρω σου... δεν είναι τυχαίο όμως που ποτέ δεν ήσουν καλός στην ζωγραφική... και που όλος "τυχαίως" είσαι απίστευτα καλός στο να διοργανώσεις κάτι από το μηδέν....
----- δεν είναι τυχαίο που πετάς τα πάντα γύρω σου, δημιουργείς την απίστευτη ακαταστασία και αργείς στα ραντεβού σου... όμως ένα ρομαντικό τραγούδι μπορεί να σε ταξιδέψει.. όταν την ίδια στιγμή ο άλλος δίπλα σου αναρωτιέται τι σου συμβαίνει...
Ξέρεις να αγαπάς... αλλά μπορεί και να πληγώσεις
Ξέρεις να δίνεις... αλλά θέλεις και να πάρεις
Ξέρεις να υποχωρείς... αλλά ξέρεις και να διεκδικείς
Μπορεί να είσαι εγωιστής... ξέρεις όμως και να λες συγγνώμη
Ίσως θυμώνεις εύκολα... όμως μετά θα κάνεις μια δυνατή... ζεστή αγκαλιά... που θα βγαίνει μέσα από την ψυχή σου...
Όλο αυτό που διάβασες... δεν είναι απλά ένα κείμενο, δεν είμαι εγώ...
αλλά είσαι εσύ....
Δεν είσαι ένα στοιχείο.. ούτε ένα σύνολο από πολλά στοιχεία της ίδιας κατηγορίας...
Είσαι το σύνολο των επιθυμιών σου, των εμπειριών σου και των ονείρων σου...
Αυτός είσαι... και σε όποιον αρέσεις...
Μην ξεχνάμε να βάζουμε όνομα στα σχόλια μας...
(Υποβολή σχολίου ως ---> Όνομα/Διεύθυνση URL ---> Γράφουμε όνομα ---> Αφήνουμε την Διεύθυνση URL κενή ---> Συνέχεια)
________________________________________________
egw aresw se olous!!! xoxoxooxoxox (etsi deixnei)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα στο περιγράψω αλλιώς τι μου έβγαλες Γιώργο. Σαν σκηνή ενός τυπά που μιλά ήρεμα, σιγανά και γρήγορα με δυνατή αίσθηση, περιγράφει με λόγια κοφτά κι απλά τις σκέψεις της ζωής του, του είναι του, έναν αναλογιμό κι όχι απολογιμό, ο οποίος δεν φαίνεται απλά ακούγεται με εικόνες και στιγμιότυπα να συνοδεύουν αυτά τα περιγραφικά και κοφτά λόγια με μια μελωδία απαλή μα συνάμα συναρπαστική με την έννοια ν'αφεθείς σ' αυτήν παρέα όχι με τις εικόνες του αλλά με τις δικές μας (ο καθένας μας) εικόνες που αφορούν την ζωή μας και τον τρόπο αυτής... (λίγο κινηματογραφικό το ξέρω :))Εγώ ξέρω πολύ καλά τι θέλω στην ζωή μου, ξέρω πολύ καλά ποια είμαι... Και αυτό εκπλήσσει τους άλλους, μα γιατί?? Ξεκάθαρα πράγματα. Όμορφα τα λόγια σου ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήJ-J σε ευχαριστώ πολύ για την κινηματογραφική σου περιγραφή.....
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν τη ''σονατα του σεληνοφωτος''J-J!Αξιοθαυμαστη μουσικη και αχνη φωνη ριτσου...με πρωταγωνιστες τα λογια εκεινης της μοναχικης,καταθλιπτικης,γεματη αποθυμενα,γυναικας!μονο που εκεινη εκανε εναν ασχημο,απολογισμο ζωης,ειχε γινει εχθρος του εαυτου της.Εδω ο Γιωργος μας κανει να βλεπουμε ξεκαθαρα,ΓΙΑΤΙ μεσα απο τη ζωη,εχουμε μαθει να αγαπαμε τον εαυτο μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήπΟλυ κΑλΟ :)
Ανώνυμε σε καμιά περίπτωση δεν τα σκέφτηκα καταθλιπτικά. Εγώ το διάβασα χαμογελώντας κι έτσι το τελείωσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο συγκεκριμένο κείμενο ξεκίνησε από το facebook ως group.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.facebook.com/group.php?sid=fbd491828d9b8969f4f2bb73408b7371&gid=169783085388&ref=search