The official language of blog is Greek so if you want to translate it, you must choose to translate from Greek to your language...
-
-
-


Τον νόμιζα για φίλο μου και στο τέλος μου την έπεσε…
24-06-2011



Αυτό το θέμα ξεκίνησε από την συζήτηση μου με μια φίλη που ο διάλογος ξεκίνησε κάπως έτσι.
« Άσε έχω τα νεύρα μου»
« Τι έπαθες?»
« Μου την έπεσε ο Κώστας και έχω τσαντιστεί πάρα πολύ, μου το έπαιζε φίλος και τελικά μου την έπεσε»

Εκ πρώτης όψεως και χωρίς πολύ πολύ ανάλυση, φαίνεται πως ο Κώστας είναι αυτός που δεν υπολογίζει την έννοια της φιλίας, αλλά κυρίως το αποτέλεσμα της πράξης του δείχνει πως ήταν ψεύτης απέναντί της, αφού μέχρι τώρα έδειχνε πως την έβλεπε φιλικά.

Για να δούμε όμως αν τα πράγματα είναι ακριβώς έτσι. Σε ένα παλιότερο κείμενο μου έχω αναλύσει την σχέση αντρών και γυναικών στο κομμάτι της φιλίας και εν συντομία έχω πει πως υπάρχουν δύο είδη φιλίας, η πραγματική και η συμβιβαστική. Η πραγματική είναι αυτή όπου κανένας από τους δύο δεν βλέπει ερωτικά τον άλλον, οπότε τίποτα υποδόρια ερωτικό δεν υποβόσκει μεταξύ τους. Η συμβιβαστική φιλία είναι αυτή, όπου έστω ο ένας από τους δύο βλέπει τον άλλο ΚΑΙ ερωτικά, αλλά δεν το εκδηλώνει ποτέ για διάφορους λόγους. Διαβάστε το παρακάτω link.
www.georgevenios.blogspot.com/2009/07/blog-post_12.html

Η περίπτωση του Κώστα καθώς και όλες οι ανάλογες περιπτώσεις ανήκουν στην περίπτωση της συμβιβαστικής φιλίας όπου εξ ορισμού δεν θα έπρεπε η φίλη μου ή το εκάστοτε “θύμα” να νιώσει τόσο προδομένη, αυτό που συνέβη ήταν κάτι αναμενόμενο.

Αναμενόμενο? Δηλαδή?

Ας δούμε λίγο την πλευρά του Κώστα.
Ο Κώστας είναι ένας άνθρωπος που έχει συμβιβαστεί με το να μην εκδηλώνει στην καλύτερη περίπτωση τα θέλω του ή στην χειρότερη περίπτωση τα αισθήματα του. Οι λόγοι που μπορεί να μην εκδηλώνεται είναι πραγματικά πάρα πολλοί:
- Είχε εκείνος μακροχρόνια σχέση
- Είχε εκείνη μακροχρόνια σχέση
- Ήταν εκείνη κολλημένη με κάποιον
- Του είχε πει με τρόπο ότι τον βλέπει φιλικά
- Οικογενειακές συνθήκες και κοινοί γνωστοί δεν επέτρεπαν την ερωτική εξέλιξη
- Ανασφάλεια με την εμφάνιση του
- Φόβος για την απόρριψη
- Είναι φίλοι από πολύ μικρά (μεγάλωσαν μαζί σαν φίλοι, αλλά εκείνος τελικά άρχισε να έχει αισθήματα)
- Ο τρόπος ζωής της σε κάποιους τομείς είναι διαφορετικός από τον δικό του

…και πολλοί άλλοι λόγοι που πραγματικά είναι ρεαλιστικοί και θα μπορούσαν να τον φρενάρουν από το να εκδηλωθεί. Εκείνος έρχεται στα πρόθυρα μιας επιλογής που είναι μεταξύ του να μην πει τίποτα και να συνεχίσει αυτή τη καλή φιλική σχέση και ουσιαστικά να πνίξει αυτά που νιώθει, ή να παίξει την φιλία του κορώνα - γράμματα προκειμένου να διεκδικήσει τον έρωτα της.
Το διάστημα που το “παίζει” φίλος, είναι το διάστημα (όσο μικρό ή μεγάλο κι αν είναι) που έχει επιλέξει να μην πει απολύτως τίποτα γιατί προτιμάει να μην ρισκάρει την φιλία του μαζί της, χάνοντας έτσι σε μια ενδεχόμενη απόρριψη και την ερωτική αλλά και την φιλική τους σχέση. Είναι το διάστημα εκείνο που έχει ΑΚΟΜΑ τις δυνάμεις να ΕΛΕΓΞΕΙ τον εαυτό του και να μην πει τίποτα.
Την στιγμή λοιπόν που από φίλος μετατρέπεται στον «ψεύτη που κι αυτός ίδιος με όλους τους άλλους ήταν τελικά», είναι η στιγμή εκείνη που δεν αντέχει άλλο να το κρατάει μέσα του. Μπορεί να το κράτησε για μήνες σε κάποιες περιπτώσεις ή για χρόνια σε κάποιες άλλες, αλλά όσο κι αν ήταν το χρονικό διάστημα που το κρατούσε μέσα του, ήρθε η στιγμή που απλά δεν αντέχει άλλο. Είναι η στιγμή που έχει αποφασίσει πως θα παίξει πλέον την φιλία του στα ζάρια . Ξέρει εκ των προτέρων πως το ρίσκο που παίρνει είναι των άκρων, ή που θα πει κι εκείνη πως νιώθει το ίδιο και η κατάσταση θα μετατραπεί σε όμορφο παραμύθι ή που θα έχει αρνητική αντίδραση και θα ορίσει την λήξη της φιλίας τους.Όνειρο ή καταστροφή, δεν υπάρχει μέση λύση.

Υπάρχει η απόλυτη και μονόπλευρη σκέψη κάποιων που λέει: «Δεν με ενδιαφέρει τι νιώθει, από την στιγμή που ξέρει πως είμαστε φίλοι, από την στιγμή που ξέρει πως οι περισσότερες πιθανότητες είναι να του πω όχι, από την στιγμή που ξέρει πως πάει να διαλύσει την φιλία μας, γιατί το κάνει? Να το κρατήσει μέσα του και να μην χαλάσει αυτό που έχουμε».
Αν θα ήμασταν ικανοί να ελέγχουμε σε απόλυτο βαθμό τις επιθυμίες και τα συναισθήματα μας, δεν θα ήμασταν άνθρωποι αλλά ρομπότ. Προγραμματισμένοι να λειτουργούμε με τις εντολές που μας έχουν προγραμματίσει και να μην κάνουμε ποτέ παρορμήσεις και λάθη.

Πόσο ψεύτης είναι κάποιος που αντιλαμβάνεται πως οι συνθήκες δεν ευνοούν κάτι το ερωτικό και το κρατάει μέσα του εφόσον αντέχει?
Πόσο ψεύτης είναι αυτός που προτιμάει να είναι έστω φίλη του αφού δεν μπορεί να είναι σύντροφος του?
Πόσο ψεύτης είναι αυτός που σέβεται πως εκείνη έχει άλλα θέλω και οι συναισθηματικές συνθήκες μέσα του, του επιτρέπουν να το αντέχει?
Και πόσο ψεύτης είναι κάποιος που πλέον τίποτα από τα παραπάνω δεν αντέχει και το μόνο που έχει πλημμυρίσει το μυαλό του και την καρδιά του, είναι πως την θέλει μόνο δική του και θα ρισκάρει τα πάντα?


Αυτός ο ψεύτης, ίσως να είναι ο πιο ειλικρινής άνθρωπος απέναντι στα συναισθήματα του που έχεις γνωρίσει ποτέ…


Μην ξεχνάμε να βάζουμε όνομα στα σχόλια μας...
(Υποβολή σχολίου ως ---> Όνομα/διεύθυνση URL ---> Γράφουμε όνομα ---> Αφήνουμε την Διεύθυνση URL κενή ---> Συνέχεια)
________________________________________________

4 σχόλια:

  1. Τι ωραία, τι καλά...πέτυχα το κατάλληλο θέμα για το ''θέμα'' που με απασχολεί αυτή την περίοδο.
    Οι γενικεύσεις με ξενίζουν-ξινίζουν λίγο, αφού δεν είμαι σε θέση να μιλήσω για όλους όσους κατοικούν στην γη. Δέχομαι λοιπόν πως εκείνοι που δηλώνουν ότι έχουν φιλική σχέση με κάποιον απο το αντίθετο φύλο έτσι το βιώνουν και έτσι είναι. Συνειδητά ή ασυνείδητα.
    Προσωπικά μου είναι δύσκολο να κρατήσω τέτοιου τύπου φιλικές σχέσεις. Δεν είναι θέμα ψεύδους και κανένας δεν το παίζει τίποτα στον άλλο. Το γράφω αυτό ενώ μπήκα στην διαδικασία να ζητήσω συγγνώμη γιατί δεν θα άντεχα να κοροιδεύω και να λέω ψέματα παίζοντας τον ρόλο του φιλικού προσώπου, ενώ ήθελα παραπάνω.
    Σκέφτηκα διαβάζοντας το κείμενό σου που σταματά το ψέμα και που ξεκινά η αλήθεια. Τα όρια, όταν περνάς απο την μια φάση στην άλλη, είναι -για μένα- δυσδιάκριτα. Ψέμα θεώρησα το να μην πω όσα ένοιωθα σε κάποιον που θα το καταλάβαινε έτσι κι αλλιώς. Ακόμη και αν δεν το ένοιωθε πάλι ψέματα θα έλεγα αφού πέρασα στην απένατι όχθη.
    Υπάρχουν στο νου όλα όσα περιέγραψες παραπάνω και ίσως κάποια ακόμα θέματα για να μην εκδηλωθεί η αλλαγή πλεύσης, ενός εκ των δυο.
    Δεν ξέρω όμως ποιο είναι το σωστό. Εξαρτάται απο ποιά πλευρά το βλέπεις. Είναι σαν το δεξια και τα αριστερά, όταν κοιτάζονται 2 άνθρωποι....Το δεξιά του ενός είναι το αριστερά του άλλου.

    Εκείνο που ξέρω σίγουρα είναι ότι όταν συμβαίνει αυτό (η εκδήλωση συναισθήματος διαφορετικού απο εκείνου που περιμένει ο άλλος απο σένα) σου λείπει τρομερά ο άνθρωπος που δεν άντεξε να ακούσει ή που δεν θέλησε να μείνει για να σε βλέπει να υποφέρεις, γνωρίζοντας ότι δεν βλέπετε την σχέση με την ίδια ματιά. Τελειώνουν όλα εκεί, κι αυτό πονάει!

    Δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο να χαθεί κάτι τόσο βαθύ όπως μια φιλία για έναν έρωτα που θα περάσει κάποια στιγμή...Δεν ξέρω επίσης τι θα κάνω αν μου συμβεί ξανά. Λέω να δοκιμάσω παγάκια μέσα σε ένα κουβά με παγωμένο νερό. Θα χώσω μέσα το κεφάλι μου. Δεν μπορεί...θα λειτουργήσει ανασταλτικά αυτός ο πόνος του πάγου, που θα θυμίζει λίγο τον πόνο του αποχωρισμού, απο έναν άνθρωπο που τρέφεις αιθήματα (φιλικά ή μη).
    Ίσως αυτό με ξυπνήσει..

    Καλή συνέχεια εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου και το γεγονός πως μπήκες στην διαδικασία να μοιραστείς το "θέμα" σου...

    Είπες πολλά ενδιαφέροντα πράγματα όμως συγκράτησα ένα που μου φάνηκε εξαιρετικό

    «Είναι σαν το δεξια και τα αριστερά, όταν κοιτάζονται 2 άνθρωποι....Το δεξιά του ενός είναι το αριστερά του άλλου.»

    Τόσο απλή και τόσο καταπληκτική φράση που δείχνει πως το αυτονόητο μερικές φορές, μπερδεύει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κατά την γνώμη μου, οι άνθρωποι σήμερα (ανεξαρτήτως φύλου) έχουν την τάση να παρεξηγούν τις ανθρώπινες σχέσεις. Ανθρώπινα σχόλια και φιλοφρονήσεις πολλές φορές μεταφράζονται στο μυαλό του αποδέκτη ως σεξουαλικά υπονοούμενα. Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να αρέσουν ερωτικά και όχι ανθρώπινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή